डोळे मिटता सामोरे, पंढरपूर हे साक्षात |
मन तृप्तीत भिजून, पाही संतांचे मंदिर ||
पहिली पायरी नामदेव, दुसरी असे कुंभार |
एकनाथ झाले द्वार, संगे उभे तुकाराम ||
जना- मुक्ताई- बहिणा झाल्या तुळशीच्या माळा |
वर कळस झळाळे, सोनियाचा होऊनी ज्ञानदेवा ||
मंदिरी उभा विठू, करकटावरी |
डोळ्यातून वाहे आता इंद्रायणी, चंद्रभागा||
Post a Comment